Strona internetowa powstała w ramach projektu „Mecenat Małopolski”, który jest realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.

ppłk dypl. Kazimierz Stanisław Szpądrowski jako major w 1939 r.

ppłk dypl. KAZIMIERZ STANISŁAW SZPĄDROWSKI
1899 - 1940


Urodzony 1 marca 1899 roku w Krościenku nad Dunajcem. Legionista Legionów Piłsudskiego, od 1916 roku, uczestnik wojny 1918-1921, odznaczony między innymi. Krzyżem Walecznych. Absolwent Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. W 1932 roku odkomenderowany do II Oddziału Sztabu Głównego. Od 1933 roku związany z pracą wywiadowczą w IV Ekspozyturze II Oddziału w Katowicach.

W obliczu nadciągającej zawieruchy wojennej w marcu 1939 roku został przeniesiony do 6 Pułku Artylerii Ciężkiej we Lwowie i przewidziany do pracy w wywiadzie, najpierw jako Z-ca Szefa, a później jako Szef II Oddziału Wywiadowczego Armii Kraków. Brał między innymi. udział w skutecznej obronie Lwowa przed wojskami niemieckimi, przerwanej zdradzieckim atakiem Armii Czerwonej 22 września 1939 roku. Trafił wraz z innymi polskimi oficerami do obozu w Starobielsku.

W styczniu 1940 r. na terenie obozu w Starobielsku ujawniono, że mjr dypl. Kazimierz Szpądrowski odbywał służbę w II Oddziale Polskiego Sztabu Generalnego, co spowodowało Jego odesłanie do Moskwy, do lefartowskiego wewnętrznego więzienia NKWD, gdzie w okresie od 7 lutego do 18 października 1940 r. poddany został 9 przesłuchaniom w nadziei uzyskania informacji o polskim wywiadzie i jego agentach.

W czasie ósmego przesłuchania w dniu 9 października 1940 r. na pytanie: „Jak Wam wiadomo, Państwo Polskie przestało istnieć, dlatego przysięga, którą złożyliście przed byłym Państwem Polskim straciła wszelkie znaczenie.” - padła odpowiedź: „Niezależnie od tego, że Państwo Polskie przestało istnieć - składałem przysięgę swojej Ojczyźnie i Bogu, i bez względu na okoliczności uważam za swój obowiązek utrzymać w tajemnicy to wszystko, co zawarte było w przysiędze”/wg kserokopii z protokołu przesłuchania/.

W dniu 20 listopada 1940 r. mjr Kazimierz Szpądrowski został skazany przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR na karę śmierci przez rozstrzelanie zgodnie z art. 58 – 4 i 58 - 6 KK RSFSR za “udzielanie pomocy międzynarodowej burżuazji" i szpiegostwo. „Był oskarżony o to, że będąc oficerem wojska polskiego uczestniczył w walkach przeciw Armii Czerwonej w 1919 - 1920 r. i po ukończeniu Wyższej Szkoły Wojennej pracował w II Oddziale polskiego sztabu generalnego, a jako Naczelnik Ekspozytury zajmował się aktywną działalnością wywiadowczą”. Wyrok został wykonany 25!!! grudnia 1940 roku.

W czasie przeprowadzonego staraniem rodziny w 1992r. przez Główną Prokuraturę Wojskową Federacji Rosyjskiej „sprawdzenia postępowania karnego ustalono, że 20 listopada 1940 r. Kazimierz Szpądrowski był bezpodstawnie skazany na rozstrzelanie”. Główna Prokuratura Wojskowa w Moskwie dokonała w dniu 25 lutego 1992 r. rehabilitacji mjr Kazimierza Szpądrowskiego przy „braku w Jego postępowaniu cech przestępstwa; szpiegostwem się nie zajmował, sumiennie wypełniał swoje obowiązki służbowe pracownika wojskowego w interesie suwerennego państwa polskiego, którego był poddanym”.


Kazimierz Szpądrowski jako major w 1939 r.

Kazimierz Szpądrowski jako major w 1939 r.


Kazimierz Szpądrowski jako młody oficer

Kazimierz Szpądrowski jako młody oficer


Kazimierz Szpądrowski ostatnie zdjęcie w więzieniu NKWD w Moskwie 1940r

Kazimierz Szpądrowski ostatnie zdjęcie w więzieniu NKWD w Moskwie 1940 r.


Strona internetowa powstała w ramach projektu "Mecenat Małopolski", który jest realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego. Wszystkie prawa zastrzeżone.