Strona internetowa powstała w ramach projektu „Mecenat Małopolski”, który jest realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.
To fragment listu, który napisał Jan Paweł II do Kazimierza Forysia - swojego nauczyciela polonisty wadowickiego gimnazjum, późniejszego dyrektora. Jednak we wspomnieniach profesora to właśnie uczeń - Karol Wojtyła zapisał cenny rozdział w życiu kolegów, pedagogów i szkoły.
Kazimierz Foryś (mój teść) często mówił o niezwykłych zdolnościach literackich młodego Ucznia, który między innymi napisał a potem wygłosił mowę powitalną na spotkanie z krakowskim metropolitą Adamem Sapiehą w 1938 roku. Polonista ocenił ją jako znakomitą, nie trzeba było jej poprawiać.
Karol interesował się też dramatem. Uczęszczał na zajęcia koła teatralnego. Miał doskonałą pamięć i świetne warunki głosowe. Grał główną rolę w sztuce Stanisława Wyspiańskiego „Zygmunt August”. Wraz z Kazimierzem Forysiem wyreżyserował ją i wystawił. W przedstawieniu brały udział również uczennice prywatnego gimnazjum żeńskiego. Karol umiał porwać rówieśników do pracy w teatrze, którym sam żył. Młodzi aktorzy wystawiali tę sztukę również na prowincji.
Młody, wysportowany uczeń i jego koledzy chętnie brali udział w wyprawach górskich organizowanych przez charyzmatycznego polonistę. Często też wspólnie rozgrywali mecze piłki nożnej, które sędziował Kazimierz Foryś.
Profesor wspominał o wielkiej pobożności swojego Ucznia. Codziennie przed i po szkole wstępował do kościoła. Pełnił funkcje prezesa Sodalicji Mariańskiej w gimnazjum.
Karol Wojtyła kontynuował swe pasje i zamiłowania humanistyczne na wydziale polonistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, który wcześniej ukończył jego profesor Kazimierz Foryś. Jednak o swoim gimnazjum nie zapomniał. Dwukrotnie był na zjazdach maturzystów.
W początkowym fragmencie listu do Kazimierza Forysia Jan Paweł II pisze: „Dotarły do mnie Pańskie listy, w których odczytuję wspomnienia dawnych lat w gimnazjum wadowickim - a równocześnie też akcenty bólu, wywołane okolicznościami, w jakich utrudniono obchody stulecia w 1966 roku. Bardzo jestem wdzięczny za tę korespondencję.”
Przypominam sobie datę 16 października 1978 roku. Euforia i entuzjazm także w naszej rodzinie. Ktoś bardzo bliski został następcą Św. Piotra na ziemi, ulubiony uczeń mojego teścia.
Od tego dnia uległo zmianie i śmiem twierdzić, przewartościowaniu życie całej naszej rodziny. Do domu moich teściów Kazimierza i Aliny Forysiów przybywało wielu ludzi - m.in. dziennikarzy proszących o wywiady i wspomnienia o wybitnym Uczniu Szkoły. Ja także zachowałam wiele wspomnień przekazanych mi przez moich teściów oraz mojego męża Witolda, związanych z życiem Ojca Świętego.
Mój stosunek do Ojca Świętego jest bardzo osobisty. Kiedy w 2004 zapadłam na bardzo ciężką chorobę napisałam list do Papieża. Otrzymałam odpowiedź z Watykanu, że... „Jan Paweł II ... Poleca Panią opiece Matki Najświętszej, wypraszając dar zdrowia i z serca udziela całej Rodzinie swego Apostolskiego Błogosławieństwa”.
Poczułam siłę i energię Opatrzności Bożej. Wiem, że za wstawiennictwem naszego Papieża przezwyciężyłam chorobę. Błogosławiony Jan Paweł II jest wciąż obecny w mojej pamięci i w modlitwie.
Dzień 27 Kwietnia 2014 roku będzie nie tylko historycznym wydarzeniem w życiu wadowickiego gimnazjum, którego absolwentem był Karol Wojtyła - Święty Jan Paweł II, ale również w życiu mojej rodziny, naszej Ojczyzny i świata.
Wspomnienia Kazimierza Forysia o wybitnym Uczniu Karolu Wojtyle zebrała
Joanna Dwojak - Foryś (synowa)
Warszawa 29 marca 2014 r.
Strona internetowa powstała w ramach projektu "Mecenat Małopolski", który jest realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego. Wszystkie prawa zastrzeżone.